In juni daalden de prijzen voor de meeste categorieën ronde diamanten in vergelijking met de maand mei. De groottes die stegen waren 0,50 en 0,70 karaat. Alle andere categorieën daalden in prijs.
De gemiddelde maandelijkse prijsdaling was 0,7%. De gemiddelde daling van de maandelijkse prijzen voor kleine diamanten, met een gewicht van minder dan een halve karaat, bedroeg 0,8%, een percentage vergelijkbaar met dat van grotere goederen. De prijsdaling was hoofdzakelijk seizoensgebonden, want de prijzen neigen tijdens de zomermaanden vaker te dalen.
In dit verband is het enigszins verrassend dat de groothandelsprijzen voor stenen van 0,50 tot 0,69 karaat en 0,70 tot 0,89 karaat bereik met ongeveer een half procent (respectievelijk 0,49% en 0,41%) stegen tijdens diezelfde maand. Wat kan prijsstijgingen in zo’n klein gewichtsbereik stimuleren als tegelijk de prijs van alle andere groottes afneemt?
Om te beginnen is het belangrijk op te merken dat de prijs van de ‘halve karaat’ in juni voor de derde achtereenvolgende maand steeg. Met uitzondering van de maand maart, toen de groothandelsprijzen als geheel daalden, zijn de prijzen voor halve-karaat ronde diamanten gestaag gestegen sinds december 2017. Tegelijkertijd (en nogmaals, met uitzondering van de maand maart) is het tempo van deze prijsstijging geleidelijk aan afgenomen.
Deze gegevens weerspiegelen de evolutie van de groothandelsmarkt voor diamant, maar verklaren de redenen voor deze ontwikkelingen niet. Om ze te begrijpen, moeten we kijken naar het verloop van de vraag op de markt.
Gedurende enkele maanden stelden we vast dat de vraag naar 1/3e karaat (0,30-0,39 karaat) hoger was, evenals hun prijzen. Deze toename van de vraag kwam echter ten einde toen de prijzen té hoog werden. In mei en juni daalde de prijs van 1/3e karaat ronde stenen met respectievelijk 0,7% en 0,9%. Wat deed dan de groothandelsprijzen van half-karaat diamant tegelijk stijgen? Het gaat allemaal om het evolueren van de vraag en het zoeken naar een nieuw evenwicht.
Inderdaad is de vraag naar 1/3e karaat afgenomen, in het bijzonder voor de kleuren GHI en de producten met zuiverheid VS tot SI. Omgekeerd is de vraag naar halve karaters toegenomen, aangedreven door de kleuren D-I en de stenen van zuiverheid SI tot I1. Omdat de vraag naar 1/3e karaat afnam, kozen kopers voor een alternatief: de halve karaat.
Dit is heel typerend voor de diamantsector. Er is veel vraag naar een bepaald product, meestal bij juweliers, wat leidt tot hogere prijzen naarmate die vraag toeneemt. Deze opwaartse beweging duurt voort totdat kopers prijzen te hoog vinden. Op dat moment beginnen ze hun klanten andere goederen aan te bieden en verschuift de vraag naar meer aantrekkelijk geprijsde items.
Alles is een kwestie van het bereiken van een nieuw evenwicht
De vraag is echter niet de enige aanjager van groothandelsprijzen. Beschikbaarheid speelt ook een rol. Is het mogelijk dat ook beschikbaarheid heeft bijgedragen tot de lagere prijzen?
Wanneer er een tekort is aan een bepaald artikel met een hoge vraag, is de prijs ervan bijzonder hoog. Wanneer er een overvloed aan producten van een bepaalde categorie op de markt is, verlaagt die hoge beschikbaarheid de prijzen. Dit is een andere component van de prijsverandering.
Het is duidelijk dat, aangezien de vraag naar de 1/3e karaat categorie vertraagd is, hun beschikbaarheid is toegenomen aangezien het heel wat tijd kost om de productie van een bepaald artikel te vertragen en de beschikbaarheid van deze goederen te verminderen. Meestal gaan hier verscheidene maanden over.
Tegelijk zien we een verbetering in de beschikbaarheid van de ‘halve karaat’. Prijs en beschikbaarheid dienden namelijk als voorbodes van een verandering in de vraag, en dat is dan ook de belangrijke conclusie: het waren de fabrikanten die in de fout gingen.
Het zit zo. Fabrikanten zijn steeds bezorgd over een te hoge voorraad. Als voorraden zich beginnen te accumuleren, lijdt hun cashflow hieronder. Grote bankleningen wegen voortdurend op fabrikanten, en dwingen hen om hun prijzen te verlagen om omzet te genereren. Met een beperkte financiële speelruimte en een gebrek aan financiële zuurstof, hebben fabrikanten de keuze om hun prijzen aan te passen of hun schuldgraad te verhogen. Zij geven de voorkeur aan de eerste optie en handelen dienovereenkomstig door de prijzen te verlagen om meer te verkopen
Naarmate de beschikbaarheid toenam, verlaagden fabrikanten de prijzen, wat verklaart waarom de prijzen van 1/3e karaat stenen zijn gedaald. Maar in die tijd waren de prijzen van die ‘derden’ reeds te hoog en verschoven kopers hun vraag naar meer correct geprijsde producten. Bovendien stegen de prijzen voor de ‘halve karaat’ naarmate de beschikbaarheid ervan daalde en de ernaar vraag toenam, wat een impact had op de prijzen; vandaar de eerder genoemde vertraging van de prijsstijging voor de ‘halve karaten’.
“Succesvolle ondernemers op een vrije markt kunnen goed anticiperen op toekomstige omstandigheden. Niettemin kunnen deze prognoses nooit perfect zijn en zullen ondernemers verschillen in het succes van hun schattingen. Als dit niet het geval was, zou er nooit winst of verlies worden gerealiseerd in het bedrijfsleven.”
Sylvain Goldberg
