De productie van ruwe diamanten zal naar verwachting niet terugkeren naar het niveau van voor de pandemie. Het coronavirus heeft de mijnbouwbedrijven gedwongen hun productieprogramma’s te herzien en dienovereenkomstig in te krimpen. Het jaar 2020 zou echter altijd een omslagpunt zijn voor het aanbod.
De wereldwijde productie bereikte een hoogtepunt in 2017 toen de Gahcho Kué- en Renard-mijnen in Canada op dreef kwamen. Sindsdien is de productie geleidelijk gedaald, tot vorig jaar, toen de productie instortte omdat de mijnen moesten worden gesloten in reactie op Covid-19.
Hoewel de meeste mijnen binnen een jaar weer opengingen, heeft de ervaring die in het begin van de pandemie is opgedaan, geleid tot het besef dat de handel met minder kan volstaan, zoals op lange termijn ook het geval zal zijn. De definitieve sluiting van de Argyle-mijn in Australië zal een meer blijvend effect hebben wat het tellen van karaat betreft, aangezien meer dan 10 miljoen karaat van het jaarlijkse wereldwijde productieschema wordt weggevaagd. Bovendien zal Argyle bepaalde segmenten meer treffen dan andere, aangezien het over het algemeen een mijn was met een hoog volume en een lage waarde – met uitzondering van de prachtige roze diamanten waarvoor hij het beroemdst was.
In volume zal de wereldproductie in 2021 naar verwachting met 4% toenemen, aangezien sommige mijnen, zoals Ekati en Renard in Canada en Grib in Rusland, hun door Covid veroorzaakte daling in 2020 hebben goedgemaakt. Dat zal het verlies van Argyle enigszins compenseren.
Toch lijkt de lat lager te zijn gelegd wat betreft het aantal karaat dat uit de grond komt, en verwacht wordt dat dit niveau op de korte tot middellange termijn zal aanhouden. De mijnbouwbedrijven erkennen dat en hebben een nieuwe boodschap voor de industrie geformuleerd, waarbij efficiency in de distributieketen wordt aangemoedigd.
Dit houdt verband met de manier waarop ruw materiaal wordt verkocht, aan wie en waar het wordt gedistribueerd. Het houdt ook verband met het gebruik van technologie, de nadruk op duurzaamheid en verantwoorde herkomst en de algemene consolidatie van de markt.
Deze elementen zullen resulteren in een krappere toeleveringsketen en de concurrentie om de beschikbare goederen aanwakkeren, waardoor de zeldzaamheid van natuurlijke diamanten nog meer in de verf wordt gezet. De groei zal eerder door de prijzen dan door het volume worden aangedreven.
Dat brengt enige onzekerheid op de geslepen markt, die momenteel een piek in de voorraden kent, gekoppeld aan berichten over tekorten. Is de schaarste echt, of is het meer een kwestie van het vinden van goederen tegen de juiste prijs? De leveranciers van geslepen goederen handhaven hun prijzen op basis van hun hoge kosten voor ruwe stenen. Dat dilemma kan een leidraad zijn voor de handel in de toekomst. De meer gematigde aanpak van de mijnbouw zal een domino-effect hebben op de rest van de toeleveringsketen.
