De afgelopen jaren heeft de sector van de labgekweekte diamanten een betoverend bestaan geleid. De vraag bleef stijgen, vooral in de Verenigde Staten, omdat de sector profiteerde van de groeiende aanvaarding door de consument en van alle factoren die de bedrijfstak stimuleerden tijdens de COVID-19 pandemie. Ja, de prijzen van in laboratoria gekweekte producten bleven dalen, maar in sommige gevallen daalden ook de productiekosten, en aangezien de totale vraag steeg, verdienden de meeste spelers nog steeds geld. Dat leidde ertoe dat meer en meer spelers hun intrede deden.
Het lijkt erop dat de vraag blijft stijgen, zelfs nu de Amerikaanse economie begint te vertragen. Onlangs nog omarmden Breitling en Blue Nile labgekweekte diamanten, en Swarovski en Pandora breidden hun modegerichte labgekweekte lijnen uit. Er zijn aanwijzingen dat lab-growns marktaandeel overnemen van natuurlijke diamanten, een sector die zijn eigen problemen kent.
En toch, zelfs voor een sector waar prijsdalingen gebruikelijk zijn, zijn de lab-grown dalingen dit jaar bijzonder dramatisch, vooral nadat een grote fabrikant zijn ruwe prijzen verlaagde. Het is nu gebruikelijk geworden om dealers, vooral van goederen met “tinten“, diamanten te horen adverteren tegen -95% of -96% van de Rapaport-lijst. Een exposant op JCK Las Vegas adverteerde zelfs met 1 karaat lab-growns voor 100% korting op Rap – d.w.z. gratis, met de bewering dat hij geld zou verdienen aan de zetting.
En terwijl de prijsdalingen bij de groothandel groter zijn dan bij de detailhandel, dalen de detailhandelsprijzen nu ook. Het grote probleem dat de handel in natuurlijke diamanten voor zelfstandige handelaars heeft geschaad – prijsconcurrentie van online handelaars – begint nu ook de labbusiness te schaden. Ironisch genoeg is Lightbox de enige grote lab-grown retailer die zijn prijzen niet heeft verlaagd, die vasthoudt aan zijn prijsplan van 800 dollar per karaat, dat oorspronkelijk als te laag werd bekritiseerd.
Men is het er algemeen over eens dat er te veel mensen zijn in de lab-gekweekte diamanthandel, zowel aan de kweek- als aan de handelskant, en dat zal moeten veranderen.
“We zien grote verschuivingen in de sector“, zegt Lindsay Reinsmith, medeoprichter en verkoopdirecteur van Ada Diamonds, een detailhandelaar in laboratoriumproducten die net een Serie A-financieringsronde heeft voltooid. “Veel producenten die de afgelopen 18 maanden in de markt zijn gestapt, hebben geen geld meer en verkopen hun producten om eruit te stappen. De paniekverkoop is heftig, maar hopelijk betekent dit dat veel producenten uit de markt stappen.”
Ben Hakman, industrieconsultant en oprichter van Fire Diamonds, zegt dat de grote spelers het wel redden, maar dat sommige nieuwkomers op weg zijn naar de uitgang.
“Het duurt een paar jaar om je productie te verfijnen. Bij de meeste CVD op de markt is de kwaliteit er niet. De stenen hebben grijze, bruine en roze tinten. Winkeliers hebben het vertrouwen in het product verloren, en de hele handel is een memobusiness (consignatie handel) geworden.”
Sommige van de nieuwe dealers worden ook getroffen, zegt Hakman.
“Bedrijven als Quality Gold en Green Rocks hebben meer dan 10 jaar relaties met de branche,” zegt hij. “Maar veel van de nieuwe spelers hebben dat niet. Dus stapten ze in het spel, kochten goederen, en de prijzen daalden sinds ze die kochten. Ze verkopen nu met verlies.”
Stanley Wong, een diamantadviseur uit Hong Kong, zegt dat “met de wolk die boven de Amerikaanse economie hangt en de Rapaport-prijzen die dalen, is de labbusiness een soort tulpenmanie geworden.”
“Ik krijg lijsten van diamanten, en die worden steeds langer en de prijzen worden steeds lager. De vraag groeit niet in dezelfde mate als de producenten hun capaciteit uitbreiden.”
Wong gelooft dat een zachte landing mogelijk is, maar de labo-industrie moet zijn positionering herzien.
“Labdiamanten zijn geen luxeproduct,” zegt hij. “Het hele concept van betaalbare luxe is een paradox. Blijven meeliften op de natuurlijke business werkt niet. Lab-gegroeid zal nooit dezelfde waardepropositie hebben.”
“Wat de lab-grown industrie nodig heeft is een soort cohesie,” zegt Wong. “Er moet een ecosysteem komen om de lab-grown business te ondersteunen. Een systeem dat ernaar kijkt als een wereldwijde business met zijn eigen unique selling proposition, zijn eigen verhaal. Je wil praten over geluk, genot. Lab-gekweekte diamanten zijn minder duur, dus er is ruimte voor meer innovatie in ontwerp, in slijpvormen.”
Maar op dit moment staat deze business op de automatische piloot, zegt Wong. En dat is gevaarlijk.
“Producenten doen alsof ze een bakkerij runnen en ze kunnen niet stoppen met produceren. Maar ze produceren geen kwaliteit. Het is niet omdat je een oven hebt, dat je een meesterbakker bent. En niemand wil slecht brood.“