We hebben momenteel met een ongewone evolutie mbt tot prijsvorming in de diamanthandel te maken. De export van geslepen diamant uit India daalde in april met ongeveer 1,5% ten opzichte van maart, maar steeg met 14% op jaarbasis. De stijging was niet het gevolg van een hogere prijsvorming, aangezien de gemiddelde waarde van goederen met 2,4% daalde. De reden voor de stijging van de export was het grote aantal zendingen uit het toonaangevende productiecentrum, met een toename van 17% tot 2,77 miljoen karaat. Tegelijkertijd nam de ruwe handel door India af volgens alle maatstaven: import en export, waarde en volume. Zelfs op basis van de gemiddelde waarde per karaat.
In België vertoonde de handel in gepolijste diamant ook een waardevermindering en een stijging van het volume in april. De uitvoer daalde met 6,6% tot $ 728,2 miljoen, terwijl het volume met 3,4% steeg. De invoer van geslepen diamanten daalde met 2,6% tot $ 861,7 miljoen en steeg maar liefst met 29,5% in volume. In tegenstelling tot India steeg de handel in ruwe diamant in België echter in april.
Israël publiceert al sinds 2008 geen maandelijkse diamanthandelscijfers, dus zijn gegevens over de handel door het Israëlische diamantcentrum in april niet beschikbaar, maar in het eerste kwartaal van het jaar – januari-maart 2018 – daalde de gesplepen diamantuitvoer van Israël met 33% tot $ 1,16 miljard. De import van geslepen diamanten steeg met 7% tot $ 747,2 miljoen. Wat ruwe diamanten betreft, zag ook Israël een afname, waarbij de invoer daalde met 7% tot $ 729 miljoen en de export met 1% tot $ 761 miljoen.
Tegelijkertijd verbeterde de diamanthandel in Hongkong. De invoer van geslepen diamanten steeg met 10% tot $ 5,17 miljard in het eerste kwartaal van 2018 en de uitvoer steeg met 4% tot $ 3,53 miljard. Hetzelfde geldt voor de VS, waar de bruto-geslepen diamantimport in het eerste kwartaal van 2018 met 16,4% steeg tot $ 5,9 miljard. In omvang steeg de invoer met 10,6% tot 2,6 miljoen karaat.
Kortom, terwijl de handelscentra over het algemeen langzamer draaien, zien de consumentencentra meer activiteit.
Dit is het gevolg van de stijgende export van de handelscentra naar de consumentenmarkten, terwijl de interne handel tussen de diamantcentra van Mumbai, Antwerpen en Ramat Gan afnam.
Dit lijkt misschien een beetje theoretisch, maar het heeft implicaties in de ‘echte’ wereld. Als de activiteit van de interne handel bijvoorbeeld afneemt, kan dat erop wijzen dat de industrie aan het stroomlijnen is. Een efficiënte industrie is belangrijk.
Een inefficiënte sector wordt onder meer gekenmerkt door overtollige marktdeelnemers, handelaren die geen waarde toevoegen aan de goederen die ze verhandelen: ze verbeteren de goederen niet, hechten er geen merknaam aan en verzetten ze niet naar plaatsen met tekorten. In een markt met verbeterende efficiëntie zijn spelers die geen niche vinden gedoemd tot falen. Meer marktefficiëntie betekent per definitie dat spelers die geen waarde toevoegen, worden uitgeschakeld.
Een efficiëntere markt is ook een markt waar goederen zoals geslepen diamant minder van handen veranderen, waardoor de prijs niet zo veel hoger ligt en handelaren winstgevender zijn. Dat klinkt idyllisch, niet? Een lagere eindprijs, maar hogere winsten voor de handelaren.
Zoals hier al vaker aangehaald verandert de diamantbranche. Ze evolueert, omdat ze inefficiënt geworden is, omdat de financiering moeilijker wordt en omdat consumenten niet even wild enthousiast zijn over diamanten als in het verleden. De markt is veranderd en zal dat bovendien blijven doen.
Een ander aspect van deze verandering, zoals weerspiegeld in de hierboven gepresenteerde handelscijfers, is de dalende tendens in de prijs van geslepen diamanten. In 2010 en 2011 rezen de prijzen de pan uit, vooral in 2011. Consumenten in de VS en China waren echter niet bereid de veel hogere prijzen te betalen en hebben zich langzaam van diamanten afgewend. Dat dwong retailers om de prijzen te verlagen. Uiteraard weergalmde die tendens doorheen de groothandel, de productie en uiteindelijk ook tot bij de mijnbouwbedrijven. Allen werden gedwongen om hun prijzen te verlagen. En toen kwam de eindejaarshandel 2017.
Prijsvorming in de huidige markt
Zoals we weten was de eindejaarshandel in november-december 2017 goed voor de verkoop van diamanten juwelen. Er waren twee belangrijke redenen achter deze goede verkopen: ontwerpen die consumenten aantrekkelijker vonden dan voorheen, en natuurlijk veel aantrekkelijkere prijzen.
In het eerste kwartaal van 2018 nam de vraag toe en namen de voorraden in het midden van de diamant supply chain af. Dit zorgde voor een zekere mate van economische opluchting voor diegenen in die middenstroom en zij gingen over tot het kopen van meer ruwe diamanten. De belangrijkste producenten, De Beers en ALROSA, verstrekten aanvankelijk veel goederen, maar verzetten zich tegen de drang om de diamantprijzen te verhogen. Dat was duidelijk een verantwoordelijke houding inzake prijsvorming.
In maart zagen we een zekere afkoeling in de markt. De eerste geslepen productie van de ruwe diamant die in januari werd gekocht, begon de voorraden weer aan te vullen. Veel goederen waar vraag naar was, waren nog steeds moeilijk te vinden, wat een afkoelend effect had op de prijzen. Dus na de kleine stijgingen in januari en februari koelden de prijzen van geslepen diamant in maart af. Dat duurde echter niet lang en de prijzen begonnen in april weer te stijgen. Wat nogmaals de betere marktsituatie bevestigt. Dit vertaalde zich in vertrouwen, een gevoel dat de markt ten goede aan het veranderen is en dat die verandering duurzaam is.
Nu, medio mei, zien we een sterke reactie op deze trends. Ten eerste blijven de prijzen van geslepen diamant stijgen. Ik weet niet zeker hoe lang het zal duren, maar de komende beurzen in Las Vegas zullen een stijging of een terugval signaleren. Ofwel zijn we op weg naar een aanhoudende goede vraag van Amerikaanse retailers en consumenten, en daarmee een goed vierde kwartaal in 2018, of retailers zullen besluiten om voorzichtig te handelen, selectief te kopen en zich concentreren op zeer specifieke items.
Tot die tijd zitten de markt, noch de prijsvorming, stil. Handelaren blijven geslepen diamanten verkopen, verse goederen produceren en ruwe diamanten kopen. Aangezien het voor iedereen duidelijk is dat dit geen rage is, stijgen de prijzen van ruwe diamanten. Fabrikanten die de ruwe tenders in Antwerpen bijwonen, bieden hoge prijzen, en mijnwerkers die hun goederen aanbieden bij deze offertes, voornamelijk van midden tot klein, zijn erg tevreden met de meest recente resultaten.
Gezien de huidige bereidheid om meer te betalen voor ruwe diamanten, houden de grote diamantmijnbouwers zich ook niet meer in op het vlak van prijsvorming. Tijdens het zicht van de afgelopen week in Botswana, verhoogde De Beers de prijzen, volgens zichthouders. ALROSA zal naar verwachting volgen. Het ligt nu aan de fabrikanten om de situatie te beheersen. Zullen ze de sluisdeuren open gooien en blijven kopen tegen steeds hogere prijzen, of zullen ze enkel kopen wat ze nodig hebben, tegen kostprijzen die ze zich kunnen veroorloven, en vroeg genoeg stoppen met kopen om de prijsstijgingen niet voorbij de winstgevendheid te laten opklimmen? We hopen dat het het laatste is. Na een lange periode van zeer beperkte winstgevendheid en afnemende omzet hebben we allemaal een periode van stabilisatie, constante verkoop en redelijke winstgevendheid nodig.
“Denk nooit dat gebrek aan variabiliteit stabiliteit is. Verwar nooit een schijnbaar afwezige volatiliteit met stabiliteit.”
Sylvain Goldberg
